آرمانی با ادو پرفیوم جدید خود که اکوآ دی جیو نام دارد . توسعه متمرکز بر پایداری و فرمول بندی مجدد به عنوان بزرگترین روند این دهه در بخش تجاری در حال ظهور است . که نمایانگر تغییر دریا از نظر مصرف‌کننده و همچنین علاقه شرکت‌های بزرگ است، می‌توان انتظار داشت که مارک‌های رایج بیشتری را ببینیم که در عرضه‌های جدید مواد اولیه خوبی را ارائه می‌کنند و همچنین بوجه‌های کلانی را برای بازاریابی حاشیه‌های «سبز» بهترین‌های کلاسیک اختصاص می‌دهند. -فروشندگان

با توجه به اینکه نقطه فروش رمانتیک مواد عطرسازی در ویژگی‌های وابسته به طبیعت آنها نهفته است، که حس مکان و منظره را با توشه‌های فلسفی ذاتی زیبایی گذرا به عنوان یادگاری برمی‌انگیزد، منطقی است که  عطرسازی معاصر از  طبیعت پیروی کند و آن را به زیبایی در اولویت قرار دهد. مواد (به جای مواد مصنوعی کم کربن) که به وضوح از بوی خود طبیعت هستند، به این معنا که به راحتی به منشأ مواد گیاهی گره می خورند و همچنین انرژی و  اشتیاقی را که در گل ها، گیاهان ، چوب ها به وجود می آید، منتقل کنند .

با در نظر گرفتن این موضوع، نمی‌توانم درک کنم که چرا آرمانی برای عرضه یک Acqua di Giò جدید (که هیچ کس آن را انتخاب نمی‌کند، نه از عنوان و نه از بطری قرار است به پایداری اختصاص داده شود) که بوی آزمایشگاهی می‌دهد، بیگانه و شیمیایی. فکر می‌کنم اکثراً با جدیدترین برند روبرو می‌شوند و آن را به عنوان یک کلون Invictus می‌گذارند (که همینطور هم هست!) با این حال، این یک بررسی عالی ایجاد نمی‌کند، بنابراین اجازه دهید کمی عمیق‌تر برویم.

Acqua di Giò اصلی ، گرچه مسلماً نشان‌دهنده طبیعت‌گرایی نیست که از عطرسازی دهه 2010 و بعد از آن می‌شناسیم، اما صدای تند و سریعی دارد که به شدت یادآور اسپری اقیانوسی تزریق شده از جلبک‌های دریایی است که روی صخره‌های تیره در میان طوفان دمیده می‌پاشند. این نمک، مرکبات تلخ، سوزن سوزن، و درخشان است که با کنسانتره خورشت شده و ماسه مرطوب و کریستال های نمک که توسط نسیم دریا حمل می شود، گازدار شده است. هدیون و مشک های قدیمی، بوی بخار داغ و لباس های شسته شده تازه اتو شده، ما را به قلمرو عطرهای معمولی تر برمی گرداند. سرزنده و جذاب، اوج عطرسازی دهه 90 را نشان می‌دهد .

آرمانی با ادو پرفیوم Acqua di Giò، که بیشتر از ماندارین آبدار Acqua di Giò Profondo گرفته شده است تا لیمو ترش اصل، تصمیم گرفته است شربت آبزی شیرین، غلیظ، سنگین و چسبناکی به شکل آناناس تولید کند که هر رنگ و بویی را که ممکن است از بین ببرد. یا ممکن است با میوه‌ای یکپارچه و چرب که تا آنجا که ممکن هست از طبیعت دور است، به این فرمول عمل نکرده باشد. هیچ یک از اجزای فهرست شده در هرم از راه دور بویی نمی دهد که در مزرعه می توان از آن انتظار داشت، اما در محصولی که ارزش های امروزی حفاظت و مصرف آگاهانه را تمجید می کند، منطقی به نظر نمی رسد. اگر اسطوخودوس وجود داشته باشد، هیچ خاصیت گیاهی ندارد. اگر مریم گلی را در آن گنجانده باشند، رگه های خوش طعم آن حذف می شود . خس خس و گیاه پاتچولی غیرقابل تشخیص و به احتمال زیاد فهرست های فانتزی هستند.

رایحه اولیه: ماندارین سبز، نت های دریایی
قلب: مریم گلی، شمعدانی، اسطوخودوس
پایه: نعناع هندی، خس خس، نت های معدنی

در زمینه اکوسیستم جانبی که ما از صنعت عطر انتظار داریم، ادو پرفیوم Acqua di Giò درست در راستای آن قرار داد . در مورد تبلیغات پایداری آن، من اصلاً نمی‌توانم آن را مناسب ببینم. بو کن ببین موافقی یا نه!